عنوان: شناسایی عوامل مرتبط با طول مدت اقامت بیمارستانی بر مبنای اعمال تکنیک های داده کاوی بر داده های پذیرش |
|
|
چكيده
مقدمه: بیمارستان ها به شدت دارای محدودیت تخت و منابع برای مراقبت از بیماران می باشند. در دسترس بودن منابع بیمارستانی با فاکتورهای محدودی در ارتباط است. یکی از مهمترین این فاکتورها طول مدت اقامت بیمارستانی است که عامل اصلی هزینه بیمارستان ها نیز می باشد. طول مدت اقامت ((Length of Stay که به اختصار LOS نامیده میشود به عنوان تعداد روزهایی که یک بیمار در بیمارستان بستری می شود تعریف می گردد. کاهش مدت اقامت در بیمارستان، فرصت هایی را جهت کاهش هزینه ها و افزایش کیفیت مراقبت فراهم می آورد. اگر بتوان بیمارانی که دارای اقامت طولانی مدت در بیمارستان هستند را بلافاصله پس از پذیرش شناسایی کرد، منابع مناسب می تواند جهت تلاش برای سرعت بخشیدن به مراقبت های بهداشتی در زمان اولیه، در دسترس قرار گیرد. به منظور شناسایی بیماران با اقامت طولانی مدت، تعیین عوامل مرتبط با طول مدت اقامت ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی عوامل تأثیرگذار بر مدت اقامت بیمارستانی بر مبنای اعمال تکنیک های داده کاوی بر داده های پذیرش بیمارستان می باشد. روش كار: در این مطالعه که به صورت توصیفی و گذشته نگر انجام شد، اطلاعات دموگرافیک و بالینی 449678 بیمار بستری شده در بیمارستان های قائم(عج) و امام رضا(ع) مشهد که از ابتدای سال 1388 تا انتهای سال 1393 در این بیمارستان ها بستری شده بودند، از قسمت پذیرش پرونده کامپیوتری بیماران استخراج و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای عملیات پاکسازی داده ها از نرم افزار مدیریت بانک اطلاعاتی Microsoft SQL Server 2012 و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری و داده کاوی SPSS نسخه 19 استفاده گردید. جهت آنالیز تک متغیره از تست های t زوجی و آنالیز یک طرفه ANOVA و به منظور آنالیز چند متغیره از مدل آماری رگرسیون خطی چندگانه و دو تکنیک داده کاوی شامل درخت تصمیم و شبکه ی عصبی مصنوعی استفاده گردید. سطح معنی داری در تمام مراحل تحلیل داده ها 5 درصد در نظر گرفته شد. نتايج: میانگین طول مدت اقامت در بیمارستان های امام رضا(ع) و قائم(عج) به ترتیب 5/5 و 7/6 روز با میانه 3 و 4 روز بود. عوامل مرتبط با LOS بر اساس هرکدام از مدل های داده کاوی و مجموعه داده های بیمارستانی مورد استفاده، متفاوت بود اما به طور کلی 8 فاکتور که بیشترین میزان ارتباط را با LOS داشتند عبارتند از: بخش پذیرش، سن، دلیل و نوع مراجعه، نوع بیمه، نوع محل زندگی، شغل و وضعیت تأهل بیماران. میزان دقت درخت تصمیم و شبکه ی عصبی در پیش بینی LOS تفاوت چشمگیری نداشتند (79-73 درصد). نتيجهگيري: نتایج این مطالعه نشان می دهد انتخاب تکنیک مناسب برای ایجاد مدل های پیشبینی بر اساس متغیرهای مستقل و وابسته، به شدت وابسته به حجم، نوع و کیفیت داده ها می باشد. به هرحال تعیین عوامل مؤثر بر LOS با استفاده از تکنیک های داده کاوی می تواند در جهت برنامه ریزی و تخصیص بهینه ی منابع در بیمارستان ها سودمند باشد. كلمات كليدي: طول مدت اقامت، داده کاوی، مدل پیش بینی، داده های پذیرش، عوامل مرتبط. |
- بازدید: 299